آویشن شیرازی

گیاه آویشن برای درمان بیماری های مجاری تنفسی فوقانی از قبیل: آسم، سرفه های خشک مکرر، گلودرد، آمفیزم و برونشیت مفید است. دم کرده آن اثرات ضد سرفه و خلط آور دارد همچنین به صورت بخور در برونشیت مزمن، سل، سیاه سرفه استفاده می شود. در فرانسه از دم کرده ی 20-10 گرم گیاه خشک با یک لیتر آب جوش، برای آرام کردن سرفه 3 فنجان در روز استفاده می شود. مصرف آویشن به صورت بخور، در سرماخوردگی سبب بهبود علائم می گردد. آویشن خلط آور و آنتی اسپاسم برونشیال است. جهت درمان آسم و خروج خلط از سینه روزی یک فنجان دم کرده آویشن را با آب لیمو ترش و کمی شکر مخلوط کرده خوب به هم زده و میل کنید و این عمل را تا بهبودی ادامه دهید. خوردن آویشن با آب انجیر، جهت درمان برخی از انواع سرفه مفید است.

معرفی گیاه:

آویشن شیرازی گیاهی است علفی، دارای شاخه‌های زیاد و چوبی به ارتفاع تا ۳۰ سانتی متر که در نواحی کوهستانی در بین تخته سنگ و به ویژه در کشورهای اروپایی می‌روید. ساقه‌های آویشن پوشیده از کرک و برگ‌های کوچک زیادی است. برگ‌های آن کوچک، لوزی شکل، نوک تیز و به صورت متقابل، بر روی ساقه قرار دارند. این برگ‌ها به رنگ خاکستری روشن و با بوی بسیار نافذ است و دارای دم برگ‌های کوچکی نیز می‌باشد. گل‌ها کوچک، گلی رنگ و یا سفید و به صورت مجتمع در انتهای ساقه قرار گرفته‌اند. قسمت مورد استفاده‌ی گیاه یا اندامِ داروییِ آن، گل و به ویژه برگ‌های آن است.

ترکیبات موثر و طبع آویشن شیرازی:

آویشن شیرازی دارای اسانس، اسیدهای چرب عالی مثل اولئانولیک اسید و ترکیبات فنلی است. همچنین این گیاه دارای ویتامین های A -B -E و هورمون گیاهی می باشد. مهم‌ترین ترکیب گیاه، اسانس آن است. طبعِ آویشنِ شیرازی گرم و خشک می باشد.

خواص آویشن شیرازی و موارد استفاده:

• آویشن در درمان اکسیور (کرمک) مؤثر است؛ خوردن روزانه یک قاشق مرباخوری از پودر آویشن به مدت یک الی دو هفته در ریزاندن و نابود کردن کرم های روده مفید است.
•  ضد نفخ و اشتهاآور است.
• پاک کننده ریه، معده، جگر و روده ها از رطوبات است.
• خوردن آویشن با انجیر خشک، سبب خوش رنگ شدن پوست صورت می گردد.
• مصرف آویشن با پنیر تازه در افراد لاغر، سبب رفع لاغری می شود.
• خوردن آویشن با غذاهای غلیظ که هضم سنگینی دارند، سبب بهبود هضم می شود.
• رایحه بخور آویشن شیرازی باعث فرار حشرات موذی می گردد.
• آویشن به صورت دم کرده، جهت برطرف نمودن برخی از انواع ناراحتی های معده استفاده می شود.
• آویشن خواص ضد باکتریایی، ضد قارچی و ضد انگلی دارد.
• آویشن به درمان اختلالات عصبی کمک می کند. استفاده از چای گیاهی آویشن سبب درمان گرفتاری های عصبی گردیده و به عنوان دارویی روح افزا و آرامش بخش ِمغز و اعصاب توصیه می شود.
• در استعمال خارجی، جوشانده سرشاخه های گلدار و برگدار گیاه به صورت لوسیون، کمپرس و غیره در محل کوبیدگی، دررفتگی ها، آماس و همچنین در محل دردناک نقرس و رماتیسم، مخصوصاً رماتیسم های مزمن اشخاص سالخورده استفاده می شود

دستگاه تنفسی و آویشن:

گیاه آویشن شیرازی برای درمان بیماری های مجاری تنفسی فوقانی از قبیل: آسم، سرفه های خشک مکرر، گلودرد، آمفیزم و برونشیت مفید است. دم کرده آن اثرات ضد سرفه و خلط آور دارد همچنین به صورت بخور در برونشیت مزمن، سل، سیاه سرفه استفاده می شود. در فرانسه از دم کرده ی ۲۰-۱۰ گرم گیاه خشک با یک لیتر آب جوش، برای آرام کردن سرفه ۳ فنجان در روز استفاده می شود. مصرف آویشن به صورت بخور، در سرماخوردگی سبب بهبود علائم می گردد. آویشن خلط آور و آنتی اسپاسم برونشیال است. جهت درمان آسم و خروج خلط از سینه روزی یک فنجان دم کرده آویشن را با آب لیمو ترش و کمی شکر مخلوط کرده خوب به هم زده و میل کنید و این عمل را تا بهبودی ادامه دهید. خوردن آویشن با آب انجیر، جهت درمان برخی از انواع سرفه مفید است.

در ادامه بخوانید: خارخاسک و خواص آن برای زیبایی و سلامتی

کاربردهای آرایشی – بهداشتی آویشن

شاداب کننده:

۳ قاشق مرباخوری گل و برگ آویشن شیرازی خشک را همراه با نیم لیتر آب درون قابلمه ای کوچک به مدت ۱۰ دقیقه بجوشانید.

سپس آب آن را صاف کرده و داخل تشت بزرگی که محتوی کمی آب ولرم است بریزید

پوست صورت را داخل تشت چندین مرتبه فرو برده و شستشو دهید.

ضد جوش:

۲ قاشق مرباخوری آویشن‌تازه خردشده را با ۳ قاشق مرباخوری ماست مخلوط‌کرده و خوب هم‌بزنید.

سپس ۱٫۵ ساعت بگذارید بماند بعد آن را روی پوست بمالید و خوب ماساژ دهید.

منع مصرف و هشدارها:

آویشن شیرازی نیز مانند خیلی از گیاهان دارویی دیگر از دیدگاه طب سنتی ایران به عنوان دارو شناخته می شود و فاقد اثرات غذایی در بدن است؛ یعنی مصرف زیاد و مداوم آن دارای اثرات مضر در بدن می باشد و باید با مشورت پزشک متخصص طب سنتی استفاده شود. در ضمن مصرف آویشن در بارداری خطرناک است و افراد با مزاج گرم هم نباید از آن زیاد استفاده نمایند. زنان حامله مجاز به مصرف این خوراکی نمی باشند.، زیرا موجب خروج جنین می شود و در برخی افراد موجب ضعف نیروی جنسی و کم اشتهائی می گردد. اشخاص مبتلا به آلبومینوری مجاز به استفاده درمانی از این نوع خوراکی نیستند.